de trein des levens, hij raast voort
ons kaartje geldt voor één station
en jij en ik zitten aan boord
van waar ooit onze reis begon
een sein dat sprong van groen naar rood
door mag’re hein de machinist
van wissels veel, koos jij de dood
het leek alsof je het zelf wist
in deze entourage
reis jij nog met me mee
in mijn hoofd slechts als bagage
van ‘n  doorleefde
stiltecoupé