shaky vermengt ze whisky, cognac en room
een vergane droom op de Champs Elysees
cointreau afvullen met champagne
zegt ze afwezig
alsof de ober regie nodig heeft
grijs haar, eens een blonde zeemeermin
ijskoud
op haar Parijs terras
bladert ze door de Cosmopolitan
in gedachten blij
de aardbei vertoont rotte plekken
het mintblaadje hangt er verlept bij
(man in volle kleedkamer van tennisclub beantwoordt telefoon)
“Ja?”
Hij luistert enige tijd naar de stem aan de andere kant van de lijn waarbij hij afwisselend zijn wenkbrauwen fronst, begripvol zucht en dan weer sardonisch lacht. Vervolgens zegt hij:
“Luister, dit moet je doen. Doorpakken nu! Zeg tegen Emily dat ze hem moet dumpen, hij is haar niet waard. Laat John al die aandelen Fyra kopen. Onmiddellijk je baan opzeggen, huis verkopen en dat contract tekenen bij het vreemdelingenlegioen.”
Dan beëindigt hij het gesprek en glimlacht zelfingenomen.
Hij kijkt de kleedkamer rond en vraagt: “Van wie is deze telefoon eigenlijk?”
