Denkend aan Fietsen zie ik stalen rossen snel door eentonig hoogveen gaan, rijen we verder ijlings genietend met hooge snelheid op de trappers staan; en aan de bijzondere, stangen verbogen de ijzers gesmeed uit het niets, het zadel, de standaard, de reflectoren, wielen en spaken verwordt tot een fiets. De zon op mijn huid en de wind langs mijn wangen, doet voelen als leven zo is het goed, en in mijn gedachten de stem van mijn moeder haar kind behoedend kijk uit wat je doet.
Mijn gedicht “Denkend aan Fietsen” is geplaatst op http://www.dewielersite.net/db2/wielersite/index.php en http://www.wielersportboeken.nl en http://wielergedichten.blogspot.nl/